Godziny otwarcia: pn - pt 9.00 - 20.00
konieczna wcześniejsza rezerwacja

Badania potwierdzające wpływ terapii w komorze hiperbarycznej na dzieci z autyzmem

Badania nad układem nerwowym i sposobami przywracania jego właściwego funkcjonowania doprowadziły naukowców do wniosku, że znaczącym czynnikiem, także w terapii autyzmu może być zapewnienie komórkom mózgowym odpowiedniego poziomu dotlenienia przy wykorzystaniu komory hiperbarycznej.

Wpływ tlenoterapii hiperbarycznej na dzieci z autyzmem

Naukowcy z International Child Development Resource Centre pod przewodnictwem dra Dana Rossignola na Florydzie, których wyniki badań publikuje pismo „BMC Pediatrics”, przebadali reakcje 62 autystycznych dzieci w wieku od 2 do 7 lat.

Jak się okazało, po 40 godzinach terapii tlenem hiperbarycznym (w ciśnieniu 1,3 ATA) u małych pacjentów stwierdzono znaczną poprawę interakcji z otoczeniem, samokontroli i możliwości utrzymania kontaktu wzrokowego. Należy nadmienić, że wykorzystane ciśnienie w badaniach to ciśnienie wykorzystywane  nie tylko w dużych komorach, ale także w komercyjnych jednoosobowych komorach hiperbarycznych. W których dziecko spokojnie może zmieścić się z rodzicem.

Przepływ krwi przez mózg u dzieci leczonych w komorze hiperbarycznej

Analizy rezonansu magnetycznego mózgu u dzieci z autyzmem, u których przeprowadzono leczenie w komorze hiperbarycznej wykazują, że u 82,4% z nich poprawiła się perfuzja (przepływ krwi) płata skroniowego, w 85,3% poprawie uległa perfuzja płata czołowego, a  78,2% z badanych miało poprawę perfuzji w innych obszarach mózgu.

Przeprowadzone badania wykazały, że u dzieci z autyzmem stosowanie leczenia hiperbarycznego przy użyciu 100% tlenu i ciśnienia do 1,5 atm jest bezpieczne i dobrze tolerowane. Leczenie hiperbaryczne 100% tlenem u dzieci jest uważane za bezpieczne, nawet przy ciśnieniu 2,0 atm przez dwie godziny dziennie.

Rysunek przedstawia kolorowankę dziewczynki przed rozpoczęciem terapii w komorze hiperbarycznej (rys. a), a następnie (rys. b) po tygodniowej terapii (5 sesji godzinnych, raz dziennie). W kolejnych tygodniach, (15 godzinnych sesji  w ciśnieniu 1,5 ATA) dziewczynka zaczyna dobierać odpowiednie kolory do pokolorowania Kubusia Puchatka i liści . Po 20 godzinach terapii zaczyna dobrze zachowywać granice pola do kolorowania.

Rysunek przed po po terapii HBOT
Pismo 6 letniego dziecka przed i po 40 sesjach w komorze hiperbarycznej

Zdjęcia dzięki uprzejmości Carol L. Henricks, MD. Źródło:  Journal of American Physicians and Surgeons

Dzięki terapii HBOT u osób cierpiących na zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) następuje widoczna poprawa:

• koncentracji

• zdolności poznawczych

• kontaktu wzrokowego (zdolność do patrzenia w oczy podczas udzielania odpowiedzi, utrzymywanie dłuższego kontaktu wzrokowego, umiejętność właściwej interpretacji ekspresji twarzy)

• świadomości czuciowej

• funkcjonowania w kontaktach społecznych

• komunikowania się – zwiększa się zasób słownictwa, budowane zdania są dłuższe, a pytania częściej zadawane

• aktywności i zaangażowania

• jakości snu

• rozumienia związków przyczynowo-skutkowych (w tym rozumienia nowych pojęć i świadomości konsekwencji)

• radzenia sobie z rozwiązywaniem problemów

• rozumienia języka (m.in. większa dociekliwość)

• inicjowania nowych zadań

• badania nowych możliwości

W listopadzie zeszłego roku w programie Uwaga stacji TVN wyemitowany został materiał o wpływie tlenoterapii hiperbarycznej na autystycznego Dominika.

Cały odcinek można zobaczyć tutaj: https://uwaga.tvn.pl/reportaze,2671,n/dziecko-z-autyzmem,306291.html?fbclid=IwAR1tsW9ihy7QQYBsKWoqp8WohjhtFgOIMGyYF2FHfAcUK-YKlRVtnCqZrL8

Wpływ tlenoterapii hiperbarycznej na dziecko z autyzmem

„Dominik w nowym miejscu spędził już kilka tygodni. Od samego początku poddano go terapii w komorze tlenowej.

– Udowodnione jest, że komora hiperbaryczna ma pozytywny wpływ na ludzi chorych na autyzm. Stosujemy tę terapię dwa razy dziennie po godzinie – mówi Piotr Kazor, właściciel DPS „Dworek” i dodaje: Dominik wytrzymuje ten czas w komorze. Po 20 sesjach widać poprawę w jego zachowaniu.

Nastolatek zaczął przesypiać noce.

– Widać u niego radość, dziecko jest zadowolone. Śmieje się głośno. Lubi dostawać całusy i nagrody – mówi Kuźnicka.”

Źródło:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3472266/pdf/2045-9912-2-16.pdf

https://bmcpediatr.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-2431-9-21

Comments are closed.