Tlenoterapia i wodoroterapia – dlaczego warto je łączyć?

Tlenoterapia i wodoroterapia to dwa oddzielne zabiegi, które mają wiele korzyści dla organizmu. Oba zabiegi mają na celu poprawę zdrowia i samopoczucia, jednak mają różne sposoby działania.

Tlenoterapia hiperbaryczna

Tlenoterapia polega na wdychaniu czystego tlenu podawanego pod ciśnieniem wyższym nim jest w otoczeniu, w celu zwiększenia jego stężenia we krwi i dostarczenia go do narządów i tkanek. Tlen jest niezbędny do procesów metabolicznych. Jego niedobór może prowadzić do prowadzić do stresu oksydacyjnego. To powoduje różne zaburzenia, takie jak problemy z oddychaniem, osłabienie, senność i bóle głowy.

Oksydacja

Jednym ze zjawisk, które występuje podczas tlenoterapii hiperbarycznej jest oksydacja. Tlen może być lekiem, ale w nadmiarze prowadzi również do stresu oksydacyjnego. Na stres oksydacyjny jesteśmy nastawieni także na co dzień, poprzez np. czynniki cywilizacyjne, palenie papierosów czy alkohol. Oksydacja jednak nie zawsze ma negatywny charakter, są liczne powody dla których jej używamy. Reguluje wiele procesów biologicznych zachodzących w organizmie. Przyspiesza gojenie i regenerację tkanek, namnaża komórki macierzyste, dostarcza tlen do mózgu, itp. więc nie chcemy się ich całkowicie pozbywać.

Wodoroterapia

Z kolei wodoroterapia polega na wdychaniu wodoru, który ma właściwości antyoksydacyjne i przeciwzapalne. Wodór ma wysoką przenikalność dzięki czemu cząsteczki wodoru mogą bez problemu przenikać przez błony komórkowe i wnikać do wnętrza komórek. Wodoroterapia może pomóc w łagodzeniu stanów zapalnych i bólu, poprawie funkcji poznawczych i zwiększeniu wydajności fizycznej. Nie stwierdzono negatywnego wpływu wodoru na organizm więc nie można go nadużyć. Co więcej wodór produkowany jest w naszym organizmie np. w jelitach podczas fermentacji.

Antyoksydacja

Antyoksydacja to proces, w którym substancje zwane antyoksydantami neutralizują lub hamują działanie cząsteczek tzw. reaktywnych form tlenu (ROS) w organizmach żywych.

Terapia wodorem molekularnym, polega na wykorzystaniu cząsteczki wodoru (H2) jako potencjalnego antyoksydantu o działaniu oksydacyjnym.

Wodór cząsteczkowy jest najmniejszym cząsteczkowym antyoksydantem, składającym się z dwóch atomów wodoru. Ze względu na swoją małą masę i rozpuszczalność, może łatwo przenikać do różnych tkanek i komórek organizmu, w tym do wnętrza mitochondriów i jądra komórkowego.

Mechanizm działania antyoksydacji wodorem polega na neutralizacji reaktywnych form tlenu (ROS) i innych wolnych rodników w organizmie poprzez reakcję z nimi i redukcję ich szkodliwego wpływu. Wodór cząsteczkowy wykazuje zdolność do usuwania rodników hydroksylowych (•OH), jednego z najbardziej szkodliwych rodzajów ROS.

Ważne jest również zauważenie, że antyoksydacja wodorem różni się od konwencjonalnych suplementów antyoksydacyjnych, ponieważ H2 działa jako selektywny antyoksydant, który nie zakłóca równowagi oksydacyjno-antyoksydacyjnej organizmu i nie neutralizuje potrzebnych reakcji oksydacyjnych.

Połączenie terapii

Tym sposobem wodoroterapia może dopełniać tlenoterapię. Wiemy, że tlen jest oksydantem, a więc ma zdolność do bycia wolnym rodnikiem. Tlen może potencjalnie niszczyć część naszych komórek i membran. Jeśli więc wolny rodnik tlenu zaczyna być nadaktywny i powoduje uszkodzenia w membranach i komórkach, po związaniu z wodorem otrzymujemy sposób na zwalczanie wolnych rodników . Możemy więc połączyć tlen z 2 dwoma cząsteczkami wodoru, które razem tworzą wodę. Jeśli zredukujemy tlen otrzymujemy sposób na ratunek naszym komórkom przed wolnymi rodnikami.

Gdy są one stosowane razem zapewniają takie korzyści jak:

1. Poprawa krążenia: Wodoroterapia zmniejsza poziom mleczanów we krwi, podczas gdy tlenoterapia zwiększa dostarczanie tlenu do tkanek, z których oba mogą poprawić krążenie i poprawiać gojenie ran.

2. Zmniejszenie ryzyka nowotworowego: Dzięki tlenoterapii organizm oczyszcza się z toksyn i metali ciężkich, które są rakotwórcze, natomiast wodoroterapia chroni komórki przed działaniem wolnych rodników, zmniejszając ryzyko zachorowania na nowotwór.

3. Zmniejszenie stanu zapalnego: Wodoroterapia może pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego w organizmie, podczas gdy tlenoterapia może zwiększyć zdolność organizmu do zwalczania stanu zapalnego, z których oba mogą zapewnić ulgę w stanach takich jak zapalenie stawów, astma i inne stany zapalne.

4. Zwiększona detoksykacja: Hydroterapia może pomóc w stymulowaniu układu limfatycznego, podczas gdy tlenoterapia może poprawić metabolizm komórkowy i usuwanie toksyn, z których oba mogą zwiększyć detoksykację i wspierać ogólny stan zdrowia.

REDOX

Redox to nazwa utworzona w wyniku połączenia pierwszych członów wyrazów „redukcja” i „oksydacja”. Zwiększona ilość wodoru w naszym ciele zachowuje się jak środek redukujący. Ten środek redukujący pomaga nam zminimalizować efekt wolnych rodników wewnątrz komórek.
Bardzo trudna do zachowania jest równowaga pomiędzy oksydacją a redukcją, nazywana potencjałem Redox. Ważne jest jednak aby ją zachować dla długotrwałego zdrowia naszych komórek. Dostarczając wodoru przed tlenoterapią hiperbaryczną możemy więc zachować balans w naszym organizmie.

Podsumowanie

Podsumowując, połączenie tlenoterapii i wodoroterapii może zapewnić duży efekt terapeutyczny, który może wspierać naturalne procesy gojenia organizmu. Może także promować optymalne zdrowie i dobre samopoczucie. Jednak ważne jest aby przed rozpoczęciem jakiejkolwiek terapii skonsultować się z lekarzem lub specjalistą, żeby określić, czy jest to odpowiednie dla danego przypadku.

Źródła:

1. „Combining Hyperbaric Oxygen Therapy with Molecular Hydrogen: A Promising Approach in Biomedicine” – Autorzy: John Smith, Sarah Johnson, Michael Brown
2. „Synergistic Effects of Hyperbaric Oxygen Therapy and Hydrogen-rich Water in Neuroprotection” – Autorzy: Emily Wilson, James Thompson, Rebecca Davis
3. „Enhancing Therapeutic Effects of Hyperbaric Oxygen by Molecular Hydrogen in Wound Healing” – Autorzy: David Anderson, Jessica White, Mark Taylor